Rząd i niewolnictwo
Dla nikogo nie jest tajemnicą, że Polskę dopada kryzys finansowy. Wiele branż jest zagrożonych i widać już pierwsze oznaki nadciągającej katastrofy. Eksperci dyskutują jedynie nad jej rozmiarami.
Gdy mamy przed sobą wizję trudnego czasu politycy rządzący naszym krajem nie potrafią usiąść do stołu i ponad podziałami wyłonić planu maksymalnie zabezpieczającego Ojczyznę i Polaków. Nadal stosują walki o samoloty, pyskówki słowne rodem z rynsztoka i zwyczajne przepychanki.
Dzisiaj usłyszałem wypowiedź jednej pani z ministerstwa pracy. Pani ta powiedziała, że w dobie kryzysu nie najważniejsza jest płaca ale praca. Dlatego rząd zastanawia się nad propozycjami polskich pracodawców (tak bardzo lubujących się w latynoamerykańskim modelu prowadzenia biznesu), m.in.: zamrożeniem płac, większą elastycznością w podejściu do czasu pracy, podziałem etatów itp.
Generalnie jedna grupa (biznesmeni) i to wcale nie najsłabsza będzie, brzydko mówiąc żerowała na wszystkich innych grupach, dużo biedniejszych. Ot, liberalna logika.
A ja sobie pomyślałem, że dobrze, iż Amerykanie wcześniej nie mieli Donalda Tuska i jego ludzi u siebie. Przecież do dzisiaj zakonserwowaliby niewolnictwo, wszak nic innego się nie liczy tylko praca! A tacy Murzyni pracy u panów mieli akurat po pachy. I czas pracy również był elastyczny.
Tak na poważnie to Donald Tusk i ta cała liberalna banda są największym nieszczęściem Polski. I tak sobie myślę, że jeżeliby Polsce nie zagrażał kryzys to oni by go i tak spowodowali. Takiej żenady to nawet za Leszka Millera nie było. No, ale skoro “młodzi i wykształceni” tak zagłosowali...
Krzysztof Kocur